Mohammad Javad Mirzabeigi

پرسش:

ايا دوست داشتن و عاشق شدن در مورد جنس مخالف حرام است

پاسخ:نيازهاي عاطفي و غرايزديگر در ايام جواني، آدمي را به سوي ((دوست داشتن و عشق ورزيدن)) سوق مي‏دهد كه البته اين يك امر طبيعي و غريزي است وكمتر مي‏توان راهي براي گريز از آن پيدا كرد.آنچه در اين مقوله اهميت دارد، كنترل عقلايي بر احساسات وپرهيز از مخاطراتي است كه ممكن است فرد را به گرفتاري‏هاي مختلف روحي و جسمي دچار سازد.((اگر دوست داشتن و عشق ورزيدن)) از مسير معيأن، مشخص وصحيح استيفا نشود، ممكن است عوارض نامطلوبي را براي انسان ايجاد كند.در اين رابطه بد نيست سخني دقيق و زيبا از اميرالموئمنين(ع) را يادآور شويم. آن حضرت اين گونه عشق‏هاي مجازي را به ((رگبارهاي بهاري)) تشبيه مي‏كند; بسيار تند ودرشت و خيره كننده و در عين حال بسيار كم دوام و زودگذر! كه برخي خود را در معرض صاعقه‏هاي برق آسايش مي‏سوزانند و خاكستر مي‏كنند و برخي تامل مي‏نمايند تا با كنار رفتن ابرهاي ظلماني احساسات خورشيد عقل و درايت طلوع كند و از فروغ تابناكش مسيردرست را بيابند و از خطرات وآفات مصون مانند. البته عشق گناه نيست; ولي بايد مراقب بود به گناه منجر نشود زيرا عشق‏هاي جواني آتشي است كه هر لحظه ممكن است خرمن هستي انسان را خاكستركند. پس بهتر است عشق خود را درراه كسي به كار گيريم كه ماندني وجاودانه باشد و اين جز عشق به خدا نيست.عشق به خداوند داراي آثاري است كه اگر شيريني آن چشيده شود، قابل مقايسه با هيچ علاقه وعشقي نيست. عشق‏هاي مجازي نيز داراي آثاري است.يكي از راه‏هاي بيرون نمودن عشق‏هاي مجازي از دل وجايگزيني عشق الهي اين است كه انسان با تفكر و تعقأل آثار اين دوعشق را با هم مقايسه كند و با منطق و عقل قضاوت نمايد عشق به خداوند بهتر و شيرين‏تر است، ياعشق مجازي. اگر عقل در اين زمينه به كار گرفته شد و حكم كرد، خودآن در بيرون كردن عشق‏هاي مجازي موئثر است.از آثار عشق خداوند به موارد ذيل مي‏توان اشاره نمود: غناي نفس، عزت نفس، كوچك شدنمشكلات در نظر انسان، عدم تاثيرتعريف يا مذمت ديگران.اگر انسان عشق به خدا داشته باشد، ديگر گمشده‏اي ندارد وهميشه آرام و با اطمينان نفس است. او از گذشته‏ئ خود غمگين نخواهد بود و نسبت به آينده مضطرب نمي‏باشد. اراده‏اش قوي خواهد شد، زيرا متصل به قدرت لايزال معشوق است و از هيچ پيشامد احتمالي يا فعلي هراس نخواهدداشت و بسياري آثار ديگر.اما اين راه كافي نيست;مخصوصاش براي اشخاصي كه روحيه‏ئ عاطفي قوي دارند. انسان بايدعلاوه بر انجام اين پيشنهاد، از همان شيوه‏هايي كه عشق‏هاي مجازي راتقويت مي‏كنند، براي تقويت عشق الهي استفاده نمايد; مثلاش رفت و آمدو مراوده و مصاحبت فراوان بامعشوق، علاقه را زياد و ترك آن عشق را سرد مي‏كند، اگر انسان بادعاها و عبادت‏ها و تلاوت قرآن ؤمخصوصاش در دل شب ؤ با خداوندمراوده داشته باشد و با معبود بسيارسخن گفته و درد دل نمايد، موجب كثرت محبت و اةنس با خداوندمي‏شود.توكل بر خداوند، حةسن ظن به او، استعانت از خداوند و توسل به اهل بيت(ع)، پالايش نفس ازرذائل، همراهي با استادي وارسته،التزام به احكام شريعت، مطالعه‏ئ كتبي كه راجع به خداشناسي وصفات او نوشته شده و مطالعه‏ئ حالات و زندگي‏نامه‏ئ عرفا در اين امربسيار موئثر است. به عنوان نمونه مي‏توانيد به كتاب‏هاي ذيل مراجعه كنيد:1- نشان از بي‏نشان‏هاعلي مقدادي2- احوال عارفان‏دكتر  علي اصغر حلبي